97.1 Honor
Question:
How should an honorable man conduct himself?
Answer:
Even if it leads to enormous glory, one should avoid
dishonorable
deeds. (Couplet
– 961)
Those who seek fame with honor will never stoop
to dishonorable deeds, even if such acts would get
them fame. (Couplet
– 961)
இன்றி அமையாச் சிறப்பின ஆயினும்
குன்ற வருப விடல். (குறள் – 961)
சீரினும் சீரல்ல செய்யாரே சீரொடு
பேராண்மை வேண்டு பவர். (குறள் – 962)
Explanation:
The
central idea in couplets 961 and 962 is that honorable people will never stoop
to mean acts that would degrade their honor, even if such acts would lead to
glory. The same idea is found in poem 182 of Puranaanuuru, where the Pandya
king Katalul Maaintha Ilamperuvazuthi (கடலுள் மாய்ந்த இளம்பெருவழுதி) explains the means of existence of the world[1].
He says the reason for the existence of this world is that there are selfless
people who never exert their powerful energies for themselves but only for
others. They would even give their lives for fame but would not accept fame
with dishonor were it to gain them all the world.
[1]. உண்டால் அம்ம இவ்வுலகம்! இந்திரர்
அமிழ்தம் இயைவ தாயினும், இனிதுஎனத்
தமியர் உண்டலும் இலரே; முனிவிலர்;
துஞ்சலும் இலர்; பிறர் அஞ்சுவது அஞ்சிப்
புகழ்எனின் உயிருங் கொடுக்குவர்; பழியெனின் 5
உலகுடன் பெறினும் கொள்ளலர்; அயர்விலர்;
அன்ன மாட்சி அனைய ராகித்
தமக்கென முயலா நோன்தாள்
பிறர்க்கென முயலுநர் உண்மை யானே.
(கடலுள் மாய்ந்த இளம்பெருவழுதி, புறநானூறு – 182)
No comments:
Post a Comment